خلیج فارس رزمی

خلیج فارس رزمی

خلیج فارس رزمی

خلیج فارس رزمی

درباره جودو

http://s2.picofile.com/file/7569637418/2_2_.jpg

در ورزش جودو، محیط کل تشک ها ۱۴ در ۱۴ متر می باشد و فاصله انتهای تشک قرمز از انتهای تشک ۳ متر است. تشک قرمز (تاتامی) دارای ابعاد ۸ در ۸ متر است که جنس آن از اسفنج فشرده با روکش پلاستیک نرم می باشد. محیط مسابقه تشکیل می شود از ۱۸ عدد تشک ۱x۲ به رنگ سبز (محوطه اصلی) و ۱۴ عدد تشک ۱x۲ به رنگ قرمز (محوطه خطر) و ۶۶ تشک سبز رنگ هم، محوطه ایمنی را تشکیل می دهند.

▪ تعداد داوران:

هر مسابقه جودو زیر نظر ۳ داور انجام می شود که ۲ داور در کنار یک داور در وسط تشک قرار دارند. همچنین یک منشی و یک وقت نگهدار، داوران را در امر قضاوت یاری می کنند. صدور رأی به این شکل است که داورهای کنار، نظرشان را در مورد فن اجرا شده می دهند که چه امتیازی به آن تعلق می گیرد و در نهایت داور وسط با توجه به نظرات داورها نظر نهایی را اعلام می کند.

▪ ادای احترام:

ادای احترام به دو صورت انجام می شود: ایستاده و نشسته.

▪ او که می:

شیوه های زمین خوردن در جودو را «او که می» می گویند.

▪ کومی کاتا:

گرفتن گارد در جودو «کومی کاتا» نام دارد.

▪ تای ساباکی:

تغییر جهت دادن و تغییر وضعیت دادن جودوکار، با حفظ تعادل کامل «تای ساباکی» نامیده می شود.

▪ رانه وازا:

فعالیت جودوکاران را در حالت غیر ایستاده گویند.

● تکنیکهای جودو

تکنیکهای جودو در سه گروه اصلی تقسیم می شوند:

۱) ناگه وازا یا تکنیکهای پرتابی که به ۵ دسته ۸ تایی تقسیم می شود که به آنها گوکیونووازا می گویند که در سال ۱۸۹۵ دسته بندی شده و در سال ۱۹۲۰ با تعدادی تکنیک جدید به نام شیمی شونووازا توسعه یافته است که ۱۷ تکنیک دارد.

۲) گاتامه وازا (نه وازا) یا فنون درگیری در خاک

۳) آته می وازا یا فنون مرگ

فنون ۱ و ۲ را مجموعاً «رندوری وازا» گویند.

انواع فنون پرتابی (ناگه وازا) شامل:

الف) تاچی وازا که شامل سه بخش زیر است:

۱) ته وازا شامل ۱۵ فن (فنون دست).

۲) کوشی وازا شامل ۱۱ فن (فنون کمر).

۳) آشی وازا شامل ۲۲ فن (فنون پا).

ب) استمی وازا یا سدتمی وازا.

انواع فنون کار در خاک (نه وازا) شامل:

۱) اوسای کومی وازا یا گاتامه وازا شامل ۱۰ فن (فنون چنگ زدن و نگهداشتن).

۲) شیمه واز شامل ۱۱ فن (فنون فشردن و خفه کردن).

۳) کانستسو وازا شامل ۹ فن (فنون اهرم کاری بر روی مفاصل).

● وزن های جودو

▪ مردان: ۶۰ ، ۶۶ ، ۷۳ ، ۸۰ ، ۹۰ ، ۱۰۰ ، ۱۰۰+ کیلوگرم.

▪ زنان: ۴۸ ، ۵۲ ، ۵۷ ، ۶۳ ، ۷۰ ، ۷۸ ، ۷۸+ کیلوگرم.

سقف مکان مسابقه جودو نباید کمتر از ۴ متر باشد.

مدت زمان مسابقه برای زنان ۴ دقیقه، نوجوانان ۳ دقیقه، جوانان ۴ دقیقه و برای مردان ۵ دقیقه است.

لباس جودوکاران در مسابقه یکی به رنگ سفید و دیگری به رنگ آبی می باشد.

● ورزش جودو در ایران

در سالهای قبل از ۱۳۴۵ در دانشکده افسری شهربانی و برخی مراکز ورزشی نیروهای مسلح یک سری فنون دفاع شخصی به نام جودو آموزش داده می شد تا اینکه شخصی به نام بهروز سرشار که افسر پلیس بود با استفاده از بورسیه تربیت بدنی شهربانی به بازدید آکادمی پلیس سوئد اعزام و در آنجا با تمرینات جودو واقعی آشنا گردید و پس از مراجعت با گزارش وی و تصویب مقامات شهربانی آن زمان دو نفر استاد ژاپنی به نام های اکیدا و ناکامورا به ایران آمدند و برای مدت دو هفته در سال ۱۳۴۵ در سالن ورزش دانشکده افسری شهربانی پرسنل این سازمان را آموزش دادند. پس از آن آقای سرشار در سال ۱۳۴۷ به کودوکان ژاپن رفت و پس از مراجعت از طی دوره با کمربند دان یک و اخذ مجوز صدور کمربند قهوه ای، انجمن جودو پلیس و بعد از آن انجمن جودو نیروهای مسلح را تشکیل داد و در سال ۱۳۴۹ اولین کلاس رسمی مربیگری جودو نیروهای مسلح را در محل دانشکده پلیس تشکیل و آقایان فکرت، علمی و کیهان به اتفاق ۶۰ نفر دیگر از پرسنل نیروها موفق به اخذ کمربند و حکم رسمی مربیگری از این کلاس گردیدند. سپس از تعداد فوق همین ۳ نفر شروع به فعالیت در نیروهای مربوطه و گسترش آموزش جودو در باشگاههای شخصی نموند.

در یازدهم دی ماه سال ۱۳۵۴ فدراسیون جودو ایران تأسیس گردید و آقای بهروز سرشار به عنوان رئیس و بهمن فکرت به عنوان دبیر فدراسیون معرفی گردیدند. فدراسیون جودو در سال ۱۳۵۵ با تشکیل کلاس داوری با حضور داور بین المللی ژاپنی آقای ماتسوشی نسبت به تربیت داوران همت گمارد و همچنین با برگزاری مسابقات قهرمانی کشور، نیروهای مسلح و دانشجویان، فدراسیون جودو حضور فعال خود را بین سایر رشته های ورزشی اعلام داشت. در سالهای بعد با شرکت در مسابقات ارتشهای جهان (سیزم) و شرکت در تورنمتهای مختلف جودو در روسیه و ایتالیا و اعزام مربیان به کودوکان ژاپن پایه های جودوی کشور را بیش از پیش مستحکم نمود.

تیم جودو ارتش ایران در سال ۱۳۵۶ (۱۹۷۷) برای نخستین بار در مسابقات سیزم شرکت کرد و سیف الله جواهری یک نشان طلا برای ایران کسب نمود. پس از پیروزی انقلاب اسلامی در سال ۱۳۵۷ آقای بهمن فکرت از طرف آقای شاه حسینی سرپرست تربیت بدنی ابتدا به عنوان سرپرست فدراسیون ورزشهای رزمی تعیین شد. در زمان ریاست آقای داوودی شمسی به پیشنهاد آقای فکرت سه رشته جودو، کاراته و تکواندو از یکدیگر جدا شدند و بهمن فکرت به عنوان رئیس فدراسیون جودو منصوب گردید. پس از یک سال یعنی در سال ۱۳۵۸ مجدداً فدراسیون ورزشهای رزمی ایجاد و محمد مهرآیین به سمت رئیس این فدراسیون انتخاب شد و تا سال ۱۳۶۰ عهده دار این سمت بود.

در سال ۱۳۶۰ بار دیگر فدراسیون جودو به طور مستقل تا سال ۱۳۶۳ زیرنظر و ریاست مهرآیین قرار داشت. تیم جودو ایران نخستین بار در سال ۱۳۶۳ در مسابقات قهرمانی آسیا در کویت شرکت کرد و مهران ویسه و رمضانعلی خانبابایی موفق شدند دو مدال برنز کسب نمایند. دو سال بعد در بازیهای آسیایی ۱۹۸۶ سئول مرتضی خدادادی یک مدال برنز برای تیم ایران کسب نمود. جودو ایران برای اولین بار در مسابقات جودو قهرمانی جهان در فرانسه به سال ۱۹۹۷ شرکت نمود که تنها یک عنوان پنجم به وسیله محمود میران حاصل این حضور بود.

در رقابت های قهرمانی آسیا در سال ۱۹۹۹ چین تیم ایران به ۶ مدال ارزشمند دست پیدا کرد و جایگاهی شایسته در میان کشورهای آسیایی به دست آورد. در این مسابقات آرش میراسماعیلی مدال طلا، خسرو دلیر و کاظم ساریخانی مدال نقره، مسعود حاجی آخوندازده و محمود میران (۲مدال) مدال برنز کسب نمودند. اوج اقتدار جودوی ایران در مسابقات جهانی ۲۰۰۱ و ۲۰۰۳ بود که در هر دو دوره، آرش میراسماعیلی موفق به کسب مدال طلای وزن منهای ۶۶ کیلوگرم جهان شد. از سال ۱۳۷۵ سردار محمد درخشان عهده دار ریاست این فدراسیون بوده است و در سالهای اخیر جودو ایران در رقابت های آسیایی و جهانی افتخارات فراوانی را کسب نموده است.

پارسی گلد
نظرات 0 + ارسال نظر
برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد