آسیبهای وارد بر لگن معمولاً در اثر نیروی غیرمستقیم (مثلاً در تصادف اتومبیل یا در لهشدگیها) روی میدهند. بهعنوان مثال، برخورد داشبورد اتومبیل به زانو میتواند سر استخوان ران را به داخل حفره مفصل لگن بفشارد. شکستگی استخوان لگن ممکن است در اثر آسیب به بافتها و اعضای داخل لگن (مثل مثانه و مجاری ادراری)، دچار عارضه شود. بهعلاوه، خونریزی داخلی همراه با شکستگی، میتواند شدید باشد. علت این امر آن است که تعدادی از رگهای خونی بزرگ و اعضای مهم درون لگن قرار دارند. در نتیجه این خونریزی، اغلب شوک بروز میکند که باید فوراً درمان شود.
تشخیص
ممکن است موارد زیر وجود داشته باشند:
ناتوانی در حرکت یا حتی ایستادن (با وجودی که پاها سالم بهنظر میرسند).
درد و حساسیت در لمس نواحی لگن، کشاله ران یا پشت که در اثر حرکت، تشدید میشود.
وجود خون در محل خروجی دستگاه ادرار (بهخصوص در مردان). ممکن است مصدوم قادر به دفع ادرار نباشد و یا این عمل دردناک باشد.
نشانههای شوک و خونریزی داخلی.
اهداف
به حداقل رساندن خطر شوک.
فراهم کردن شرایط انتقال فوری به بیمارستان.
1) به مصدوم کمک کنید که روی پشت خود دراز بکشد. پاها را به حالت مستقیم و مسطح قرار دهید و یا در صورتی که مصدوم با تا کردن مختصر زانوها، احساس راحتی بیشتری میکند، با استفاده از بالشتکهایی (مثل یک بالش یا لباس تا شده) زانوها را (در این وضعیت) نگه دارید.
2) بین نقاط استخوانی دو زانو و دو مچ پا، بالشتک قرار دهید. با پیچیدن یک باند مثلثی تا شده به دور هر دو پا، آنها را بیحرکت کنید
(1) ابتدا، انتها و مچ پا و (2) سپس، زانوها را محکم کنید.
3) با مرکز اورژانس تماس بگیرید و آمبولانس درخواست کنید. در صورت بروز شوک، به درمان آن بپردازید.
احتیاط!
اگر باندپیچی به دور دو پای مصدوم، درد را افزایش میدهد، از انجام این کار صرف نظر کنید. در این موارد، در اطراف موضع آسیب، بالشتکهای نرم (مثلاً لباس یا حوله) قرار دهید.
4) تا رسیدن نیروهای امدادی، علایم حیاتی (سطح پاسخدهی، تنفس و نبض) را کنترل و ثبت کنید.