خلیج فارس رزمی

خلیج فارس رزمی

خلیج فارس رزمی

خلیج فارس رزمی

جوجیتسوی برزیلی

جوجیتسوی برزیلی

جوجیتسوی برزیلی یکی از هنرهای رزمی است که بر دفاع شخصی بویژه مبارزه بر روی زمین تاکید دارد. این رشته از هنرهای رزمی ژاپن بویژه رشته " کودوکان جودو" مشتق شده که این رشته نیز خود از رشته "جوجیتسوی ژاپنی" اشتقاق یافته است. جوجیتسوی برزیلی نه تنها یک سیستم مبارزاتی بلکه یک روش برای ایجاد شرایط جسمی مناسب و یک شیوه زندگی کردن است. در این رشته به هنر آموزان نحوه استفاده از تکنیکهایی را می آموزند که یک فرد با قدرت بدنی کم می تواند بوسیله آنها در برابر یک فرد قویتر با استفاده از اصول علومِ بیومکانیک، آناتومی و شناخت محدودیت حرکات مفاصل، ایستادگی کند و او را به تسلیم وادار نماید. این رشته قابلیت سازگاری با انواع مبارزات ( از مبارزات کنترلی رسمی تا مبارزات مختلط آزاد) را دارد. در این رشته تمرینات دو نفره و تمرینات مفرح و نشاط آور نقش بسیار مهمی در آموزش دارند. انجام صحیح و بویژه سازگاری اجرای فنون با موقعیتهای مختلف در ترقی و احراز مدارج بالاتر موقعیتی ممتاز دارد.

- تاریخچه و منشاء پیدایش:

"میتسویو مائدا" یکی از پنج مبارز برتر "کودوکان جودو" بود که توسط پایه گذار رشته جودو "کانوجیگورو" در سال 1904 به نقاط مختلف دنیا فرستاده شد تا این رشته را در جهان گسترش دهد. "مائدا" در کودکی در رشته "سومو" آموزش دید ولی بعد از آن با شنیدن برتریهای جودوکاران در مقابل جوجیتسوکاران و سوموکاران به سمت "جودو" روی آورد و یکی از شاگردان "کودوکان جودوی کانوجیگورو" گردید. او درکشورهای مختلف به ترویج رشته جودو پرداخت همچنین دعوت مبارزان رشته های مختلفی مانند: کشتی ، بوکس و ساواته را برای مبارزه پذیرفت تا اینکه در سال 1914 به کشور برزیل رسید.

"کاستیانو گارسیا" شریک تجاری "سیرک آمریکا" در برزیل به همراه "برادران کوئیرلو" که مسوول برگزاری سیرک ایتالیا – آرژانتین در آنجا بودند از "مائدا" دعوت کردند در برخی از نمایشات آنها این رشته را معرفی کند. اتفاقاً در یکی از این نمایشات که در سالن تاتر "داپاز" برگزار گردید،"کارلوس گارسیا" پسر ارشد کاستیانو گارسیا به این رشته علاقمند گردید و چند سال در محزر "مائدا" آموزش دید و در عین حال دانش خود را به برادرانش نیز آموزش می داد. برادر کوچکتر خانواده "هلیو گارسیا" به دلیل بیماری و ضعف جسمانی به توصیه پزشکان به همراه برادر بزرگ به تمرین این رشته پرداخت و موفق به کسب دان 6 در جودو گردید. گرچه جوجیتسوی برزیلی با نام خانواده گارسیا عجین است اما بنیانگذاران والای دیگری نیز از میان شاگردان مائدا قابل ذکرند. افرادی مانند "اسوالدو فادا" که در اجرای قفل مفاصل پا بسیار مشهور بود.

وقتی مائدا ژاپن را ترک کرد جودو هنوز به نام "جوجیتسوی کانوجیگورو" خوانده می شد. بنابراین وقتی "مائدا" به برزیل رسید روزنامه ها هنوز از این رشته بنام "جوجیتسو" نام می بردند. حتی با اینکه حکومت ژاپن در سال 1925 رسماً نام این رشته را "جودو" نامگذاری نمود، اما در برزیل همچنان جوجیتسو واژه مورد قبول بود.

زمانی که هلیوگارسیا برای ترویج رشته خود به آمریکا سفر کرد برای تمایز این رشته از جوجیتسوی ژاپنی بجای استفاده از واژه "جودو" از واژه "جوجیتسوی برزیلی" استفاده نمود (به همین دلیل جوجیتسوی برزیلی به جودو نزدیکتر است تا جوجیتسو). "هلیو گارسیا" بویژه در استفاده از فنون قفل مفصلی استاد بود. او در سال 1951 موفق شد یکی از بزرگترین جودوکاران آن زمان بنام "ماساهیکو کیمورا" را ملاقات و از دانش او استفاده کند (نام یک نوع از تکنیکهای قفل مفاصل دست از نام این جودوکار معروف اقتباس شده است). تفاوت جوجیتسوی برزیلی امروزی با جوجیتسوی برزیلی گارسیا این در این است که در جوجیتسوی گارسیا توجه بیشتری به فنون دفاع شخصی داده می شد.

توجه جهانی به جوجیتسوی برزیلی در سال 1990 زمانی انجام گرفت که "رویِس گراسیه" اولین، دومین و چهارمین دوره قهرمانی مبارزات آزاد را کسب کرد که در آن زمان تنها تورنومنت مبارزات آزاد تلقی می گردید. از آن زمان این رشته از ارکان مسابقات MMA شمرده می شود و همین امر موجب توجه عمومی به این رشته در سالهای اخیر گردیده است.

- فنون و روشهای مبارزاتی:

در این رشته اصل بر این است که هر مبارزه فیزیکی به فازهای مجزا قابل تفکیک است. بنابراین یک مبارز باهوش در هر مرحله از مبارزه، فازی را انتخاب می کند که در آن فاز دارای موقعیت مناسبتر و برتری بیشتر نسبت به حریفان می باشد. جوجیتسوی برزیلی بر قرار گرفتن حریف بر روی زمین جهت اجرای فنون خاک تاکید بیشتری دارد. از مهمترین آنها می توان به فنون ذیل اشاره نمود:

1- قفل مفاصل

2- تکنیکهای خفه کردن

- در فنون قفل مفصل تاکید در فشار بر محل مفاصل با انجام حرکتی برخلاف حرکات طبیعی آن مفاصل قرار دارد. فشار وارده بصورت کنترل شده ای افزایش می یابد تا حریف تسلیم شود. تکنیکهای قفل مفصلی در مناطق خاص بدن حریف مانند: قفل و پیچاندن زانو، قوزک پا و ستون فقرات بدلیل امکان ایجاد تخریب دائمی در مسابقات ممنوع می باشند.

- در تکنیکهای خفه کردن مسیر خون در رگهای گردن به سمت مغز و یا مسیر هوا به سمت ریه ها مسدود می گردد. خفه کردن از طریق مسدود نمودن رگها اگر به دقت انجام شود، به سرعت و در عرض 3 تا 5 ثانیه عمل می کند و در صورت مقاومت حریف ممکن است باعث بیهوشی او شود در مقابل خفه کردن از طریق مسدود کردن مسیر هوا تا 3 دقیقه بطول می انجامد.

دراصول علم مبارزه، برتری ناشی از بزرگتر و قویتر بودن، در ضربات قویتری است که بدن بزرگتر می تواند وارد کند. ولی این برتریها در حالت مبارزه بر روی خاک از بین می رود و یک مبارز خوب در جوجیتسوی برزیلی می تواند از تغییر در میزان و جهت نیروها برای غلبه بر حریفان بزرگتر و قویتر از خویش به درستی استفاده کند.

یکی از تاکتیکهای ویژه در مبارزات این رشته، استفاده از " گارد کششی" است. این گارد مستلزم گرفتن حریف و سپس نشستن بر روی زمین همراه با حلقه کردن پاها به دور حریف می باشد. بعد از بر زمین کشاندن حریف با انجام مانورهای مناسب حریف را به موقعیتی که برای اجرای دقیق فنون قفل مفصلی و تکنیکهای خفه کردن مناسب است هدایت می کنند. کسب موقعیت مناسب بر روی زمین و استفاده از گارد مناسب از نکات بسیار مهم در کسب برتری است.

از تاکتیکهای دیگر مورد استفاده در این رشته، استقرار های مختلف بر روی بدن حریف روی خاک است و معمولاً برای غلبه بر گارد دفاعی حریف و ایجاد تسلط بر او جهت اجرای فنون بعدی استفاده می گردند و نظر به نوع قرارگیری نسبت به بدن حریف با نامهای گوناگونی مانند: side control، mount control، back mount control، scarf hold control، modified scarf hold control و.... خوانده می شوند. در اختیار گرفتن "قفل مفصل کامل" در این رشته مانند حرکت "مات" در شطرنج می باشد که نشان پیروزی و برتری بر حریف است.

اخیراً فردی بنام "جرمی کوربل" با ترکیب رشته کاپوئرا (به بخش سوم مقاله بررسی تاریخی و جامعه شناختی رشته های رزمی مراجعه شود) و جوجیتسوی برزیلی، استایل جدید و زیبایی از جوجیتسو را بنام " کوانیوم جوجیتسو" پایه گذاری نموده است که در نوع خود می تواند برای پاسخ به افرادی که جوجیتسو را یک هنر رزمی بی حرکت و ساکن می دانند قابل توجه باشد. البته افراد آگاه با اصول و منشاء رشته های رزمی می دانند که اصول جوجیتسو را می توان در اکثر رشته های رزمی مانند: کنپوی آمریکایی، کاجوکنبو، واله تودو، سیستما، سامبو و جودو به راحتی یافت.

نظرات 0 + ارسال نظر
برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد