خلیج فارس رزمی
خلیج فارس رزمیخلیج فارس رزمی
خلیج فارس رزمیاستاد ناکایاما مرد اول شوتوکان
استاد ناکایاما مرد اول شوتوکان پس از استاد فوناکوشی وی در سن 75 سالگی در اثر سکته قلبی درگذشت.
می‌گویند از یک رزمی کار قدیمی ژاپنی پرسیدند تو می‌خواهی
می‌گویند از یک رزمی کار قدیمی ژاپنی پرسیدند تو می‌خواهی پس از مرگت چگونه در خاطرات مردم بمانی و در یادها باقی باشی؟
او جواب داد همانقدر که مردم دلشان می‌خواهد به یاد من باشند راضی خواهم بود.
استاد ناکایاما با فعالیت روزمره حدود 10میلیون کاراته کای تحت پوشش فدراسیون بین المللی در 6 کشور جهان در یادها و خاطره‌ها باقی مانده است.
خانواده او جملگی سامورایی بودند و استاد و معلم در رشته «کن - جوتسو» یا همان هنر شمشیرزنی «کاتانا»
پدر بزرگ او آخرین سامورایی خاندانشان بوده او سرهنگ ارتش و جراح بود و بر حسب ماموریتش به شهر تایپه در تایوان رفت، ناکایاما در 8 سالگی در تایپه بود و بنا به سنت خانوادگی و خواست پدر به فراگیری هنر کند و پرداخت.
آشینایی ناکایاما باکاراته اتفاقی و جالب است خودش می‌گوید روزی در دانشگاه «ناکاشا یاناکاشو» جدول ساعات تمرین کند را جستجو می‌کردم که اشتباها وارد کلاس دیگری شدم که دیدم عده‌ای به تمرینات شبیه رقص‌های کلاسیک شرق مشغولند. مردی که این کلاس را اداره می‌کرد فردی بود به نام گیچن فوناکوشی بنیانگذار سبک شوتوکان من به زودی به شاگردی وی در آمدم و راه دو جودی را چنان آموختم که هنوز هم فراموش نکرده‌ام که محل آموزش و تمرینات «کندو» من کجاست؟!
ناکایاما در دانشگاه «تاکاشو» زبان و تایخ چین را می‌آموخت و به همین جهت وی یک سال به چین منچوری رفت و در آنجا با سبک‌های چینی آشنا شده و سبک خود را هم به آنان آموخت.
دوران ریاضت وی در سال 1935 با پیاده روی و راه پیمایی در استپ‌های مغولستان و کوههای کیمین کان گذشت او زندگی درویشانه و تفکرآمیزی داشت و روزانه چندین ساعت و چند بار تمرین می‌کرد دراینجا بود که وی اساس خودآموزی درنظام روح و جسم را آموخت و تعادل در افکار را تشخیص داد.
او در سال 1927 در کارمبادله دانشجویان دوباره به چین رفت و این بار با کمپو چینی که با کمپو ژاپنی تفاوت زیادی دارد آشنا شد و بوکس چینی را هم از استاد «پایی» آموخت.
ناکایاما دو حرکت بوکس چینی را «اوراماواشی گری و تایسواوکه» را به فنون کاراته افزود.
پس از شکست ژاپن در جنگ دوم جهانی ناکایاما قصد داشت زبان چینی را در دانشگاههای ژاپن تدریس کند ولی نابسامانی‌های ناشی از جنگ حوصله‌ای در ژاپنی‌ها باقی نگذاشته بود که به فراگیری زبان چینی بپردازند از این رو وی به فروش لباس زیر در کنار خیابان قناعت کرد و در عین حال در صدد یافتن همدوره‌های رزمی کارش در زمان قبل از جنگ برآمد، اغلب آنها یا مرده بودند و یا آدرس هایشان تغییر یافته بود او در پی ارتباط با فرزند بنیانگذار کاراته شوتوکان بود که فهمید پسر فوناکوشی در سال 1945 به بیماری سل مبتلا شده وفوت کرده است دراین سالها فراگیری هنر رزمی برای ژاپنی‌ها ممنوع بود، ناکایاما با سعی وتلاش فراوان به وزارت فرهنگ و هنر ژاپن قبولاند که شوتوکان یک نوع ورزش چینی و اوکیناوایی است و نه ژاپنی.
شوتوکان به جهت اینکه چند سالی زودتر از سبک‌های دیگر فعالیتش را در ژاپن آغاز کرده بود برتر از آنان می‌نمود، در سال 1949 ناکایاما استادش را یافت واین دو به علاوه اساتید دیگر «انجمن کاراته ژاپن»jKA را تاسیس نمودندو باتلاش‌های بسیار در سال 1955 این سازمان بخشی از وزارت فرهنگ و هنر ژاپن شد.
در سال 1958 فوناکوشی درگذشت و ناکایاما پس از مرگ استادش به عنوان مرد اول سازمان خود شد.
پس از گذشت 6 سال اساتید مختلف ژاپنی سعی کردند که تمامی سبکها را زیر یک چتر اداره کنند و نام آن را «فاجکو» فدراسیون کل سبکها و انجمن‌های ژاپن نهادند.
و در سال 1974 در معروفترین مکتب ژاپن بودوکان سبک‌های زیر مجموعه «فاجکو» را به نمایش گذاشتند و بالاخره در سال 1970 مسابقات جهانی سبکها را با حضور 24 کشور برگزار کردند.
ناکایاما در سال 1971 در یک حادثه اسکی زخمی شد، پزشکان گفتند که نه تنها دیگر نمی‌تواند کار کند حتی امید به زنده ماندنش نیست.
ناکایاما در آن زمان 58 ساله بود و با اداره و روان قوی و فیزیک ساخته و پرداخته‌اش در کاراته عکس نظریات پزشکان را ثابت کرد نه تنها نمرد که تا آخرین ساعات زندگی‌اش کاراته را تدریس و تمرین کرد.
گفتنی است که ناکایاما در سال 1934 به همراه استادش فوناکوشی دور ژاپن را پیمود و اساتید زمان خود را یافت و با آنها به مبادله کاتا و تکنیک پرداخت. ناکایاما می‌گفت: کاتاها و تکنیک‌های پایه اصل است ابتدا باید آنها را آموخت وبا تمرینات بسیار و ممارست در کاتاها روح وجسم را تقویت کرد و سپس کومیته «مبارزه» روی آورد.
استاد ماساتوشی ناکایاما کتاب «بهترین کاراته» را به رشته تحریر درآورده و از بنیانگذاران و موسسان فدراسیون بین المللی کاراته اماتور نیز می‌باشد.
