رنگ های کمربند و مفهوم هر یک در کاراته

اصطلاح اوبی در ورزش کاراته به کمربندی اطلاق می شود که روی لباس رزمی کار بسته می شود. هر کس که با هنرهای رزمی آشنا باشد به اهمیت و ارزش مفهوم کمربند آشنا است. کمربند در گذشته درسه رنگ سفید، قهوه ای و مشکی استفاده می شده است.

در گذشته وقتی کسی تازه کاراته را شروع می کرد به او کمربند سفید می دادند، بعد از چند سال تمرینات سخت به او کمربند قهوه ای داده می شد و سرانجام کسی که بیشتر از این تمرین می کرد عموماً به او کمربند سیاه می دادند. درنتیجه کمربند سیاه بدین معنی بود که هنرجو با سعی و کوشش زیاد به مدت چند سال در رشته کاراته آموزش دیده است. در آن زمان، رنگ کمربند یک کاراته کا در اثر مبارزه مداوم و تمرینات بسیار سخت و ریخته شدن خون بر روی آن، به قرمز و یا قهوه ای متمایل می شد. بعد از سال ها تمرین کاراته، کمربند شخص رزمی کار، سفید همراه با لکه های قرمز بوده است.

رنگ های کمربند در کاراته:

سیستم ساده رنگهای کمربند فعلی برای هر درجه ویژه کیو یا دان نسبتاً جدید می باشد. در حال حاضر سیستم رنگهای کمربند برای درجات مختلف برگرفته از تمرینات راهبان بودایی می باشد. در بعضی حالات این راهبان کمربند رنگی را می بندند تا درجه فضیلت معنویشان را نشان دهند. این منشاء مذهبی و معنوی رنگهای کمربند دارای اهمیت می باشد، به این معنی که آنها مطلقاً درجه مهارت تکنیکی شخص را نشان نمی دهد ولی درجه قوام ذهنی و تکامل احساسات شخصی را به خوبی نشان می دهد و این نکته به طور روشن و واضح مورد تأکید قرار گرفته است.

ترفیع درجات یک رزمی کار صرفاً بر اساس مهارت در تکنیک نمی باشد. بسیاری از کاراته کاها هستند که مهارت فنی زیادی دارند اما این خصوصیت به تنهائی کافی نیست و باید پیشرفت فکری و تکامل معنوی رزمی کار نیز لحاظ شود.

روش درک کردن مفهوم رنگهای کمربند برای هر سبک، مشخصه رشد فنی، روانی و معنوی آن سبک می باشد. برای تغییر رنگهای کمربند از رنگ های سفید، نارنجی، آبی، زرد، سبز، قهوه ای و سیاه استفاده می شود (در بعضی از سبک ها از رنگ های دیگر نظیر قرمز و بنفش نیز استفاده می شود).

سفید، رنگ پاکی وسادگی و صفای قلب می باشد و نشان دهنده این است که ذهن و فکر هنرجو پاک، خالی از هر چیز و ناآشنا به مفاهیم معنوی تمرینات کاراته می باشد و در اصل تازه کار است. همچنین این رنگ نشان می دهد که هنرجو کمی از تکنیک تمرینی کاراته را می داند.

طلایی، رنگ خورشید می باشد، رنگ نور و روشنایی و نشان دهنده مردان قوی تازه ظهور کرده می باشد.

نارنجی نیز رنگ خورشید می باشد ولی خورشیدی که روزش با غروب شروع می شود. رنگ نارنجی کمربند، نشان دهنده شخصی است که مهارت و فهم او شروع به رشد در جهت افق های جدید کرده است.

آبی، رنگ آسمان و اقیانوس می باشد. رنگ آبی کمربند، هنرجویی را نشان می دهد که تمایلاتش به سمت افق گسترش پیدا کرده و ذهنش به عمق دریاها راه یافته است ولی باز هم بر روی تصمیمش برای جستجوی اعماق بیشتر مقاومت می کند.

طلایی یا رنگ زرد کمربند، نشان می دهد که هنرجو برای روشنایی، روز جدید، را با درخشیدن، آغاز کرده است. این رنگ برای ذهن و فکر، فهم و مهارت را به ارمغان می آورد.

سبز، رنگ گیاه می باشد. رنگ چمن و جنگل ها می باشد. رنگ سبز کمربند، برای هنرجویی استفاده می شود که شروع به شکوفایی و بهره دادن کرده است.

قهوه ای، رنگ زمین و رنگ استحکام می باشد. رنگ قهوه ای کمربند بیان کننده این است که تکنیک هنرجو درحال کامل شدن است، ذهنش مساعد و خلاق است و فکرش آماده می باشد.

رنگ سیاه، ترکیب همه رنگها می باشد و دلالت بر این دارد که هنرجو همه مهارتهای لازم را برای پیشی گرفتن از موانعی که در اولین سالها، با آن مواجه شده را فرا گرفته است. رنگ سیاه، رنگ پیروزی نیست بلکه رنگ شب می باشد و نشان می دهد اولین روزی که با کمربند طلایی شروع شد، اکنون پایان یافته است و روز جدیدی می آید.

باند قرمز و سفید در مسابقه:

در میدان مبارزه، از دو باند قرمز و سفید (آکا و شیرو) استفاده می شود. این رنگها از مظاهری که قبلاً در آموزش های انجمن ملی کاراته درباره رنگهای کمربند ژاپنی های قدیم بحث شده بود، پیروی می کند. مظاهری که خلوص فکر و فاقد هرگونه خودپسندی را نشان می دهند که نقطه اوج هدف کاراته می باشد.

چگونگی بستن کمربند:

نکته مهم دیگر در مورد کمربند که مکرراً فراموش می شود، اهمیت چگونگی بستن آن است. در فن (هارا)، شخص شرقی فکر می کند که مرکز بدنش (تاندان) که حدود 3 اینچ پایین نافش می باشد، منشأ ki می باشد. منشأ ki نیز، مرکز عالم است. گره کمربند نیز معمولاً روی قسمت هارا قرار می گیرد.

کمربند، مظهر ماندگارِ مرکز عالم می باشد و منشأ تمام قدرت های الهی یا تکنیکی است. گره کمربند، مرکز ثقل شخص کاراته کا و ارتباطش با مرکز عالم، منشأ ki و قدرت را به خاطر می آورد. مانند ملزومات ارتشی، کمربند بیان کننده تجربه، تعلیمات، عقل و دانش حاصله برای فرد کاراته کا می باشد که این نمونه ای کوچکی از تأثیر رشته کاراته می باشد.

در آخر یادآوری این نکته ضروری است که رنگ کمربند، تنها نشانه مهارت تکنیکی نمی باشد بلکه نشانه خصوصیت معنوی کاراته کا نیز است.