معبد شائولین

اگر اهل تماشای فیلم های رزمی نیستید یا به افسانه های قدیمی چین هم علاقه نداشته اید، مطمئنا برای یک بار هم که شده نام معبد شائولین به گوشتان خورده است. معبد شائولین جایی است که بیشتر آن را افسانه به حساب می آوریم تا واقعیت، اما حقیقت این است که معبد شائولین وجود دارد

هیچ وقت فکر کرده اید چرا از کلمه "هنر" در ورزش های رزمی استفاده می شود؟ مگر نه اینکه به خاطر پرورش اندام ونیروهای جسمانی نوعی ورزش به حساب می آید؟ مگر ورزش هایی مثل کونگ فوو ووشو مسابقات ورزشی وتورنمت های مختلف ندارند.اگر نظر یک آدم سنتی چینی را بپرسید جواب دیگری به شما می دهد. حتی اگر ووشو در المپیک هم جزء ورزشهای اصلی به حساب بیاید او اینها را اصلا ورزش نمی داند، چینی های قدیمی تعریف دیگری از"رزم" دارند آنها به خصوص کونگ فورا صرفا هنر می دانند، هنری بالاتر از نقاشی، موسیقی، مجسمه سازی وهر هنر دیگری که سربازان معبد افسانه ای "شائولین" برای نمایش هنرشان نه از ورزشگاه استفاده کردند ونه از تشک مسابقه، آن ها هنرشان را روی سن به مردم نشان دادند. هنری که قدمتی بیش از 5هزار سال دارد

افسانه معبد شائولین
معبد شائولین نمونه عینی همه اساطیری است که مردم همیشه در حسرت دیدنشان بوده اند.اگر یونانی ها واقعا می خواهند ببینند زئوس، ونوس و هرکول چه می کرده اند یا ایتالیایی ها آرزو دارند سوار بر ماشین زمان به عصر ژوپیتر ودیگر خدایان اساطیری سفر کنند تا ببینند زندگی شان چطور بوده ، چینی ها برای درک اساطیرشان فقط کافی است به استان هنانگ بروند ومعبد شائولین راببینند، معبدی که هر چند بارها در طول عمر 1500 ساله اش ویران شده اما هویت، مذهب، عقاید وهنرشان سرجایش مانده است.
درتاریخ شائولین بارها تحولات صورت گرفثه است وهمین طور استادان معابد فرعی ومعبد اصلی شائولین از این تحولات در جهت پنهان کردن رموز شائولین استفاده کرده اند، هدف اصلی آن ها، پنهان کردن تاریخچه اصلی این معبد است. شائولین از دو بخش "شائو"و"لین" تشکیل می شود. کوه شائوشی جای است که معبد درآن قرار دارد ولین به معنی جنگل است اما از طرفی شائولین معنی جنگل تازه وجوان می دهد که یاد آور تازگی وشا دابی است.
اولین بار معبد شائولین –متفاوت با معبدی که الان وجود دارد-5200سال پیش به وجود آمد.هنر جویان وساکنان این معبد حدود 400سال براین عقیده بودند که روح نسبت به جسم ارجح است  وانسان برای سیر تکامل فقط  باید به تعلیم روح پردازد. از حدود 4800سال پیش ساکنان این معبد به این نتیجه رسیدند که روح از جسم جدا نمی شود وباید برای رسیدن به هدف نهایی زیستن،روح وجسم را با هم تعلیم داد، از این رو واز این تاریخ قسمت رزمی شائولین به وجود آمد وکامل ترین وپیچیده ترین فلسفه رزمی چین یعنی کونگ فو شکل گرفت .
عقاید مردم در آن زمان رابطه ای مستقیم با مذهب چینی ها داشت. شائولین  نام معبد ذن در استان هونان کشور چین بوده که سال ها قبل از پیدایش قسمت رزمی، ساکنان آن به یادگیری روش های مختلف استفاده از نیروهای درونی می پرداختند وبا پیدایش قسمت رزمی نام شیوه ها وشگردهای خود را شائولین نامیدند. ذن شکلی از آیین بودایی است که تاکید فراوانی بر تفکر لحظه به لحظه وژرف نگری به ماهیت اشیاء به وسیله تجربه مستقیم دارد.این مکتب معمولا تعالیم خود را به صورت های تناقض آمیز وفرا منطقی بیان می کند.
از نظر راهبان وموبدان معبد شائولین، ذن چهار لایه دارد. لایه نخست شاهد بودن بر محیط اطراف شامل صداها، بوها، نورها، واحساس سرما وگرماست. لایه دوم ناظر بودن بر ذهن است، به این معنی که با افکار واندیشه ها ستیز نکنیم، از آنها نگریزیم،آنها را زشت وزیبا نامگذاری نکنیم وبه خاطر خجالت یا احساس گناه از افکار، آنها را انکار نکنیم. لایه سوم جسم است که برتک تک نقاط بدن ووانهادگی وآرامش آنها ناظر باشیم. لایه چهارم هم تنفس است که طی آن ریتم وآهنگ طبیعی تنفس را شاهد خواهیم بود.
قدمت این هنر با عظمت بیش از 2500 سال است که از 4800 سال پیش دو بعد رزمی ومعنوی آن با هم ادغام شدند که دارای بیش  از 700 سبک اصلی هستند وبه سبک های شمالی وجنوبی تقسیم می شوند.
464 سال بعد از میلاد مسیح، بودابادرا-رهبر بودای هندی- به شائولین سفر کرد ومشغول تدریس تعالیم بودایی شده، او 30 سال این کار را انجام داد تا امپراطور آن زمان هنان، یعنی ژیائوون دستور ساخت معبد شائولین را صادر کرد.از آن تاریخ استادان بزرگ این معبدهنرهای رزمی را به مردم آموزش می دادند. کونگ فوی چینی بر مبنای نظریه یین ویانگ بنیاد شده است. یعنی حالت بدن قبل از ضربه زدن به حریف لخت بوده ودر یک آن به سفتی سنگ می شود، بیشترین قدرت گیری برای اجرای کلیه ضربات از کمر وقسمت تان تین (پایین ناف)است که یکی از منابع انژری انسان به حساب می آید. در هنر رزمی شائولین سرعت ضربات سه به یک است، یعنی اجرای حداقل سه ضربه در یک ثانیه، در یک ثانیه حتی فرصت نمی شود سه ضربه را تجسم کرد اما این قدرتی است که سربازان معبد شائولین به خاطر تمرین وممارستی طاقت فرسا به آن دست می یابند. هنر جویان شائولین برای کسب حداقل پیشرفت باید روزانه هشت ساعت زیر نظر استاد تمرین کنند آنها اما در نبود استاد هم نباید از ورزش وتمرین دست بکشند.
این تمرینات باید آن قدر باشد که آمادگی فرد برای مبارزه با پنج نفر درآن واحد به حداکثر برسد. کم پیش می آید استادی در شائولین دستور یک به یک بدهد. بیشتر این مبارزه ها به صورت حداقل پنج نفر به یک نفر صورت می گیرند. سربازان معبد که مشغول آموزش جسمی وروحی هستند برای آماده شدن،  تمرینات عجیبی دارند. قطع کردن درخت ها ی معبد با دست، کندن زمین با پنجه های پا، حرکت سینه خیز روی ریگ های تیز وبرنده زمین واین قبیل تمرینات برای بالا رفتن آمادگی جسمانی ومقاومت بدن هستند. تمریناتی از این عجیب تر هم برای بالا رفتن سرعت عکس العمل وجود دارد که انسان را به این توانایی می رساند که تنها در یک ثانیه بخواهد سه ضربه بزند .
بروس لی معروف ترین کسی است که چنین مهارتی دارد واین رااز فیلم هایش هم می توان فهمید. او آخرین سرباز بزرگ شائولین است که در بالا ترین سطح ممکن به آموختن هنرهای رزمی پرداخت.
در شائولین 100 نوع سلاح وجود دارد که برخی از آنها عبارتند از انواع شمشیر(ماند شمشیر جیان شو ودائوشو که هزاران سال پیش آن را طراحی کرده است)، چوب، نیزه، زنجیر، تبر، چاقو، نانچیکو، تونفا، سا نچیکو، سای گرزو.... تنوع وپردازش بالا وعالی به همراه نوآوری در این هنر باعث شده هر کس با هر سطح توانایی وحتی با ناتوانی جسمی وروحی بتواند به حد لازم از این گنج بی انتها بهره مند شود هدف از اجرای برنامه های شائولین در زندگی، در مرحله نخست کسب آرامش ودر مرحله بعد تعادل، تعامل وگسترش نیروهای سازنده درونی وبیرونی برای داشتن دنیایی پر از محبت، پیشرفت وامنیت است. به عقیده موبدان این معبد، مهمترین نکته در شاعولین بهره گیری از نیروهای درونی وبیرونی برای تکامل خود، دیگران وکشف رموز هستی است.
درطول تاریخ بارها معبد شائولین تخریب شده وبه همین دلیل استادان شائولین سال های زیادی است که این معبد را به جای پنهانی انتقال داده اند تا این میراث ارزشمند نابود نشود.