خلیج فارس رزمی
خلیج فارس رزمیخلیج فارس رزمی
خلیج فارس رزمیزندگینامه گوکنکی
گوکنکی
نقش وی در شکل‌گیری کاراته و شناخت ریشه‌های چینی آن برای اساتیدی که در آن زمان با وی در ارتباط بودند بسیار مهم بود. از جمله این اساتید می‌توان به مابونی و میاگی اشاره کرد و تصور بر این است که گوکنکی تأثیر مهمی بر روش‌های شیتوریو و گوجوریو داشته است. گوکنکی بعدها تابعیت ژاپن را پذیرفت و نام خود را به یوشیکاوا تغییر داد. (یوشیکاوا نام یکی از سامورایی‌های معروف در دوره‌ی توکوگاوا بوده).
ظاهراً وی فردی رُک گو بود و در آموزش تکنیک‌ها و مهارت‌ها موارد ترجیهی خود را عنوان می‌کرد و در موارد برتری آن بر روش‌های اُکیناوایی موردی را ناگفته و پنهان نمی‌ساخت. اساتید پیشرو اُکیناوایی که با روش گوکنکی آشنایی پیدا کرده بودند اذعان می‌دارند که روش تمرینی وی شباهت‌هایی به سبک‌های استادان سی‌شو آراگاکی و کانریو هیگائونا دارد.
 |
استاد گوکنکی در حال اجرای کاتای هافـّـا، در تصویر استاد مابونی نیز دیده می‌شود |
از نظر ظاهری سبک گوکنکی (دُرنا) بسیار شبیه به کاراته‌ی استاد کانبون اواِچی بود. (گوکنکی در جایی گفته بود که استادش در چین در واقع یک اُکیناوایی بوده و در بخش شمالی جزیره زندگی می‌کرده. او همیشه از اواِچی بعنوان استاد بزرگ کاراته یاد می‌کرد). در واقع کانبون و گوکنکی در چین و در دوجوی استاد شوشیوا با یکدیگر آموزش می‌دیدند. شوشیوا در دوجوی خود سبک‌های معروف چوآن‌فای چینی یعنی سبک ببر، دُرنا و ... را تعلیم می‌داد.
 |
استاد شوشیوا |
گوکنگی تعدادی شاگرد منتخب داشت که با آنان بصورت کاملاً جدی و پیشرفته تمرین می‌نمود. وی در دوجوی خود کاتاهای سانچین، سی‌سان، هافـّـا، پاپورِن، نی‌پای (کاتای نی‌پای‌پو نسخه‌ی خلاصه شده‌ی کاتای نی‌پای می‌باشد) و هاکوچو را آموزش می‌داده و احتمال به یقین سه کاتای آخر را مستقیماً از استاد شوشیوا آموخته بود.
اساتید سرشناسی که در دوجوی گوکنکی تمرین کرده‌اند می‌توان از مابونی، میاگی، جوهاتسو کیودا، هاناشیرو، ماتایوشی، کانا کینجو، هوهن سوکون و سی‌شو آنی‌یا نام برد.
