تاریخچه کاتا

کاتا به وسیله استادان هنرهای رزمی باستانی پس از سال ها تحقیق، آموزش و با توجه به تجربه های به دست آمده از مبارزه های واقعی خلق شده اند.

کاتا، مجموعه ای از تکنیک های حمله و دفاع می باشد که به شیوه های منطقی و عملی اجراء می گردد. در هر کاتا مجموعه ای از حرکات وجود دارد که شاگردان می توانند آنها را به تنهائی تمرین کنند. کاتا به وسیله استادان هنرهای رزمی باستانی پس از سال ها تحقیق، آموزش و با توجه به تجربه های به دست آمده از مبارزه های واقعی خلق شده اند.

کاربرد عملی تکنیک های کاتا با گذشت زمان توسعه یافته است. با توجه به چنین مرحله تاریخی، جغرافیائی و عقلانی، استادان زبردست کاراته نسخه های اصلاح شده این فرم ها را خلق کردند. مشخص کردن ترتیب تاریخی این تغییرات و اینکه تحت چه شرایطی اتفاق افتاده اند کار بسیار سخت و دشواری است. به هر حال ما می توانیم این ریسک را بپذیریم و بگوئیم هیچ کس را نمی توان مشخص نمود که حرف آخر را در اصالت کاتاها زده باشد.

اساتید قدیمی شیوه های مبارزه حیوانات را مورد مطالعه قرار داده و حرکات آنها را با آناتتومی بدن انسان وفق می دادند. آنها همچنین فیزیولوژی و ارتباط یا رفتار آن در مبارزه مانند گردش خون، آسیب پذیری نقاط حساس و حیاتی بدن انسان و بعضی از عناصر طبیعت مانند سپیده دم، غروب و حرکت امواج دریا را مورد بررسی قرار می دادند.

هدف کاتاها نیز در ادوار مختلف و با توجه به نیاز مردم توسعه و تغییر کرده است. به عنوان مثال در ابتدا در چین هنرهای رزمی منحصراً به راهبان اختصاص داشت و آنها آن را برای تقویت بدن و ذهن و روح مفید می دانستند. بعدها، زمانی که بوکس چینی از انحصار صومعه ها خارج شد هدف آن نیز به دفاع شخصی تغییر یافت. روح حقیقی و معنای واقعی کاراته برگرفته از کاتا می باشد و تنها درک مفاهیم اساسی آن تمرین است. بنابراین اگر کاتاها را به منظور تطبیق بیشتر آن با اهداف ورزشی تغییر دهیم یا ساده کنیم معنای اصیل کاراته را از دست خواهد داد.

کاراته هرگز با حمله شروع نمی شود هر کاتا یا یک حرکت تدافعی آغاز می شود. این نمایانگر اهمیت اجتناب از مبارزه و دعوا است. چرا که هنرهای رزمی هدفی والاتر دارند: مفهوم کاراته، پیشرفت کامل انسان ها به منظور دستیابی به سطوح برتر و بالاتر عقلانی و احساسی است. به بیان دیگر، کارته هنری است برای انسان های خردمند.

اجراء صحیح کاتا، بیشتر بستگی به تمرین و تکرار دائم حرکات دارد. خوشبختانه کاتا را می توان به تنهائی و در هر زمان و در هر مکانی تمرین کرد.

وقتی کاتاها طی آموزشی جدی و معتبر توسعه یابند قدرت، پویائی و زیبائی حرکات می تواند آن را به یک نمایش فوق العاده زیبا تبدیل کند.تقریباً تمام کاتاهای کوجو ریو به وسیله سن سی کانریو هیگائونا Kanryo Higaonna آموزش داده شده اند که به مدت ۱۳ سال (۱۸۸۰ ۱۸۶۷) زیر نظر سن سی ریو ریو کو Ryu Ryu Ko در فوکین چین تحت آموزش بود.کاتاهائی را که ریو ریو کو به سن سی هیگائونا آموزش داده عبارتند از: سانچین Sanchin، سیونچی Seyonchin، شی سو چین Shisochin، سانسرو Sanseru، سی پا Sepai، کورو رونفا Kurorunfa، سی سان Seisan و سوپارونپه Suparunpe می باشد. ابداع کنندگان این کاتاها تاکنون ناشناس می باشند.

نام بیشتر کاتاها اعداد چینی است که سمبلی از مفاهیم مذهب بودائی می باشند. به عنوان مثال سوپارونیه، عدد ۱۰۸ در زبان چینی است که اهمیت خاصی در مذهب بودائی دارد. این مذهب معتقد است که انسان باید ۱۰۸ حس داشته باشد. به همین دلیلاست که در ۳۱ دسامبر راهبان برای دور کردن ارواح، ناقوس را ۱۰۸ مرتبه به صدا درمی آورند. این عدد از فرمول ۳۶ ضرب در ۳ محاسبه شده است. عدد ۳ نشانگر گذشته، حال و آینده است. ۳۶ نیز بخشی از کاتای سانسرو است که به صورت زیر شرح داده می شود:

سانسرو در زبان چینی عدد ۳۶ می باشد. به صورت سمبلیک این عدد از فرمول ۶ ضرب در ۶ محاسبه می شود. ۶ اول نماینده چشم، گوش، بینی، زبان، بدن و روح است. ۶ دوم بیانگر رنگ، حس، بویائی، چشائی، عقل و عدالت است.

به همین دلیل شکل، سی پای عدد ۱۸ است و از فرمول ۶ ضربدر ۳ محاسبه می شود. ۶ در این فرمول مانند دومین ۶ در کاتای سانسرو است و عدد ۳ نشان دهندهٔ خوبی، بدی و صلح و آرامش است.

گیکی سای شودان یا دای چی Gekisai Shodan or Dai Lchi، گیکی سان نیدان یا دای نی Gekisai idan or Dai Ni، سانچین Sanchin و ننشو Tensho نسبتاً جدید هستند و توسط سن سی چوجون میاگی Chojun Miyagi خلق شده اند. گیک سای دای ایچی و دای نی به منظور محبوب کردن کاراته بین جوانان توسعه یافتند. این دو کاتا علی رغم اینکه حرکات گسترده ای دارند ولی فهم آنها نسبتاً راحت می باشد.

توجه: سن سی چوجون میاگی از سال ۱۹۰۲ تا سال ۱۹۱۵ یعنی تا زمان فوت سن سی هیگاونا شاگرد او بوده است.