بودو چیست؟

بودو، یک هنر جنگی است که هدفش صلح و آرامش است. شیوهٔ یک مبارز و جنگجوئی است که اعتقاد دارد، بهترین حمله خوب دفاع کردن است. کشورها نیز خودشان را به انواع تسلیحات مسلح می کنند و یک وزارت دفاع آماده برای خود تشکیل می دهند، به نحوی که کشورهای متخاصم و جنگ طلب حتی فکر سلطه جوئی را نیز به سر راه ندهند. این یک استراتژی و تدبیر جنگی است. این شگردها و تدابیر فنی، همگی از فنون رزمی به شمار می آیند.

منش و عملکرد بودو Budo، در عبارت ژاپنی گوجو Goju، خلاصه می شود. این اصول و قوانین را در یک مثال غیررزمی برای شما شرح می دهیم:

قدرت همه چیز نیست!

اگر در هنرهای رزمی، نکته ای باشد که اکثر رزمی کاران گذشته و حال بر روی آن اتفاق نظر داشته باشند، این نکته دقیقاً توافق روی این مسئله است که در هنرهای رزمی، قدرت جسمی همه چیز نیست.

شاید هنوز هم تعداد زیادی رزمی کار در آسیای شرقی وجود داشته باشند که مفتون قدرت و عضلات برجسته رزمی کاران اروپائی که هنرهای رزمی ترکیبی کار می کنند می شوند و تعداد رزمی کاران اروپائی و آمریکائی هم که جوجیتسوی برزیلی کار می کنند ولی آرزو دارند تا روزی درون رینگ مسابقه دهند کم نیست و روز به روز هم افزایش می یابد. اما در همه این موارد، اول قدرت جسمی به عنوان یک مؤلفه اصلی و دوم مهارت که به رزمی کار کمک می کند تا از رقبایش متمایز گردد.

آموزش تکنیک های نینجا

● دوگونوگامائه

یکی دیگر از فنون های سنتی در هنرهای رزمی نین جوتسو دوگونوگامه در ترکیب از (دوگو، هیچو نوگامائه) می باشد که جهت دفاع و زدن ضربات پا کوتاه مورد استفاده قرار می گیرد.

● اونیمونو نوگامه

یکی از گاردهای منحصربه فرد از فنون های کن جوتسو و یکی از جذاب ترین تکنیک های شمشیر برای عبور از میان دشمن و جنگیدن با چند حریف از نزدیک می باشد که توسط نینجوتو (شمشیر نینجا) مانورهای حیرت انگیزی می توان داد.

● هاتو توکونوکامائه

استفاده هم زمان از دو نوع سلاح باعث می گردد حریف نتواند حرکات شما را پیش بینی کند.

شیوه ذن در هنرهای رزمی

بودو، شیوه مبارزه است که شامل تمام هنرهای رزمی ژاپنی می باشد. این شیوه از طریق تجربه مستقیم و در عمق رابطه بین اخلاقیات، مذهب و فلسفه شکل می گیرد.

تداعی آن با ورزش پیشرفتی جدید است دست نوشته های قدیمی اساساً با شکل خاصی از پرورش فکر و تأثیر طبیعت بر نفس مطرح می شود. من کیستم؟ من چه هستم؟

ذن و کاراته

کاراته اوکیناوائی، که زادگاه آن در اوکیناواست، امروزه در سطحی جهانی گسترش یافته؛ سال گذشته نیز، یک نشست بین المللی با مقیاسی وسیع در اوکیناوا برگزار شد. با در نظر گرفتن این رویداد، به عنوان یک نقطهٔ عطف، به نظر می رسد که بایستی یک تجدید نظر اساسی در مورد ارزش های فرهنگی کاراته که سبب افتخار و غرور ما در دنیا است، انجام داد. از دیگر سو، با محبوبیت یافتن کاراتهٔ اوکیناوائی در خارج (از ژاپن)، سئوال های گوناگونی در نزد مربیان و هنرجویان کاراته در کشورهای خارجی، تا به اکنون مطرح شده است. در تلاش برای فراچنگ آوردن روح و جوهر اصلی کاراته، گرایش به چنین سئوال هائی دیده می شود: ”چه ارتباطی میان کاراته به عنوان ”ورزش“ و کاراته به عنوان ”هنر رزمی“ وجود دارد؟“ و ”جنبهٔ معنوی و فرهنگی کاراته که از آن طریق به تقویت شخصیت خود بپردازیم، چیست؟“ برخی مربیان و هنرجویان کاراته که اشتیاق زیادی به فرهنگ شرقی از خود نشان می دهند، آرزو دارند که با عمق بخشیدن به تمرینات کاراته خود، بتوانند به درک بهتری از این فرهنگ برسند.

دید مطمئن در ذن

یکی از اولین درسهایی که فرد در مدرسه هنرهای رزمی می آموزد این است که ذهن عامل قدرتمندی در تمامی کارهایی است که شما انجام می دهید حتی تمرینهایی که به نظر می رسد مستلزم فقط حداکثر قدرت جسمانی است . برای مثال اولین بار که مجبور شوید آجری را با لبه دستتان بشکنید یقین داشتید که دستتان به جای آجر مورد نظر خواهد شکست .