رشته هونگ گار کونگ فو

هونگ گار کونگ فو هم روش های بیرونی و هم استیل های درونی دارد. در این هنر رزمی، تکنیک های دست که شامل حرکات مستقیم، چرخشی و زوایه دار می شوند مورد تأکید بیشتری قرار دارند.

رشته کاجو کنپو

این سبک ترکیبی از هنرهای رزمی تانگ سودو (Tangsoodo)، جودو (Judo)، جوجیتسو، کنپو (Kenpo) و کونگ فو می باشد. در این رشته هر تکنیک به گونه ای طراحی شده است که بنابر عکس العمل بدن حریف ، حرکت بعدی را شکل می دهد.

معرفی رشته تایچی چوان

تای چی چوان (Tai ChiChuan)، یک هنر رزمی چینی است که اساساً برای مزایای بیشمارش که یکی از آنها حفظ سلامتی است در بین مردمان این کشور رواج پیدا کرده است.

البته چینی ها عقیده دارند که این ورزش عاملی برای مقابله با فشار و استرس ها درونی و روحی هم می باشد. این هنر رزمی یک روش مناسب برای سبک آرامش و مدیتیشن، یا همان مدیتیشن در حرکت محسوب می گردد. بر خلاف سایر رشته های رزمی که حرکاتی سخت و خشن دارند، تکنیک ها در هنر رزمی تای چی چوان، نرم، ملایم و شناور اجرا می شوند و به اعمال نیرو بیش از انجام حرکات خشن و قدرتمندانه تأکید دارند.

هنر رزمی کوک سول وان

کوک سول (هنرهای رزمی سنتی کره) در سال 1958 توسط استاد بزرگ این هیوک سو ابداع شد. وی در سال 1961 تشکیلات سازمانی کوک سول را معرفی کرده و آنرا کوک سول وان (انجمن هنرهای رزمی سنتی کره) نامید. استاد سو نزدیک به 50 سال از زندگی خود را صرف تمرین و جستجو در هنرهای رزمی باستانی کره کرد تا بتواند بیش از 3600 نوع تکنیک مختلف از آنها را انتخاب و دسته بندی کرده و در برنامه آموزشی کوک سول وان بگنجاند. این تکنیکها از سه شاخه اصلی هنرهای رزمی کره باستان یعنی هنرهای رزمی خانوادگی (سادوموسول) ، هنرهای رزمی دربار امپراطوری (کونگ جونگ مو سول) و هنرهای رزمی راهبان بودایی (بول کیو موسول) نشات گرفته است . اساس کوک سول وان بر کی یا انرژی درونی می باشد .

تاریخجه هنررزمی کیک بوکسینگ

درباره کیک بوکسینگ یا به تعبیری رشته‌ای که هم‌اکنون پرطرفدارترین استایل رزمی حال حاضر جهان است، مطالب مختلفی به رشته تحریر درآمده است.
در اوایل دهه ۷۰ میلادی، بزرگسالان آن روز رزمی جهان، مثل بیل والاس، چاک نوریس، والرا و ... روش مبارزه‌ای جدیدی را ابداع کردند که در آن از ضربات دست و پا به شکلی مؤثر و کاربردی در دفاع و حمله بهره گرفته می‌شد.

کاجوکنبو

یک رشته رزمی ترکیبی است که از مبانی کاراته، کنپوی آمریکایی، جودو، جوجیتسو و بوکس استفاده می کند. این رشته در انتهای دهه 1940 و ابتدای دهه 1950 در "هاوایی" شکل گرفت و بعنوان روش مبارزاتی بر اساس مبارزه خیابانی پایه ریزی گردید.