هنررزمی کاتوریو شینتوریو

 

تن شین شودان کاتوری شینتو ریو قدیمی ترین سنت جنگ با شمشیر در ژاپن است. در 1960کاتوری شینتو ریو عنوان میراث طبیعی ژاپن را به خود اختصاص داد.

از نظر تاریخی پیروان این مکتب فقط مجاز بودند در جنگهایی شرکت کنند که امپراطور از آنها می‌خواست یا برای محافظت از کشور بود. آنها در هیچ شرایطی حق نداشتند به عنوان سرباز اجیرشده برای قدرت طلبان خدمت کنند. بدلیل این استقلال بود که سران کاتوری شینتو ریو می‌توانستند قانونی را برقرار کنند که هرکسی صرف نظر از موقعیتش مجاز بود بیاموزد.

کاتوری شینتو ریو را ایزاسو چویسایی آیانو (1387-1488)پایه گذاری کرد. نام کاتوری شینتو از مکان اصلی دوجو(محل تمرین ورزش‌های رزمی) گرفته شده است که در درون محوطة معبد کاتوری شینتو ساخته شده بود. آیانو یک شمشیرزن بسیار ماهر بود که هیچگاه شکست نخورده بود.

من ضمن احترام به کسانی که برای یاد گرفتن کاتوری شینتو ریو جان خود را از دست دادند و استادانی که به من اجازه دادن تا نزد آنها کار کنم، از سال 1989، با جدیت شروع کردم و تعالیم مکتب سوگینو را نزد سن سی اریک لو(دان 7) در آمستردام و سن سی هاتاکایاما گورو(دان٩) در مراحل مختلفی در هلند، انگلیس و ایتالیا دنبال کردم. اگرچه استثنایی وجود ندارد ، من هرگز به دنبال تعداد زیاد هنرجو نیستم. محافظت از ارزش‌ها و سنت‌های این مکتب با تعداد کمتر هنرجو آسان تر است.

در تمرین سه مرحله وجود دارد: اموته، گوگیو و گوکویی. در مرحلة اول شما تکنیک، فاصله، زمانبدی،سه گوش سازی و ریتم را می‌آموزید. همة تکنیک‌ها از طریق کاتا آموخته می‌شوند. تکرار مداوم، توان ذهنی، اعصاب و احساسات را تقویت کرده و کنترل حرکت بدن ونیز، نیروی حیاتی و توانایی تحمل سختی با روی خوش را افزایش می‌دهد.

کتاب‌های بسیاری در بارة تاریخ کاتوری شینتوریو نوشته شده است که علاقه مندان می‌توانند به آنها مراجعه کنند.

کاتوری شینتو ریو کبودو هنوز یک هنر رزمی بسیار سرزنده است. اگرچه دربارة این هنر رزمی نوشته‌ها و تعالیم بسیاری وجود دارد اما به نظر من گرچه دانستن تاریخچه مفید است، تنها از طریق عمل سخت کوشانه می‌توان به منابع واقعی آن دست یافت.

به طور حتم تمرین منظم، اگر با دقت و تمرکز انجام شود به آمادگی، مهارت‌های حرکتی، اعتماد به نفس و هماهنگی کلی کمک می‌کند. مهارت‌های تکنیکی با مطالعه و تکرار کاتا بدست می‌آید. تکنیک‌ها را به راحتی می‌توان آموخت. بهترین کار اینست که از آموختن تکنیک‌ها به منظور داشتن یک مجموعه پرهیز کنیم زیرا این‌کار به خالی شدن از آگاهی و شکست خوردن به آسانی منجر می‌شود. کسی که با تمرین از سد آن خستگی بگذرد که در اثر تکرار بی پایان تکنیک‌ها بوجود می‌آید، آگاهی عمیق‌تر و درونی‌تری نسبت به نیرومندی خود بدست خواهد آورد که خواهد توانست در مقابل فشار میدان نبرد مقاومت کند.

درپایان من به آنهایی که به صرف وقت و انرژی برای آموختن کاتوری شینتو ریو کبودو علاقه مند هستند، توصیه می‌کنم که کتاب گورین نوشو( کتابی از پنج حلقه) ترجمة ویکتور هریس را بخوانند. گورین نو شو کتابی بود نوشتة میاموتو موساشی(شاید بزرگترین شمشیر زن شناخته شده برای بشر) در زمینة عمل و استراتژی. آموختن از طریق خواندن بسیاری از تکنیک‌ها و استراتژی‌هایی که در این کتاب شرح داده شده به فرد اجازه می‌دهد تا مفهوم درست زمان تمرین واقعی صرف شده در دوجو را درک کند.