کاراته امروزی شکل تکامل یافته ای از کمپوی چینی (بوکس
چینی) میباشد که در ابتدا اوکیناواته نامیده میشد. از هنگامی که حکومتهای
استبدادی در چین سلسله کینک ۱۶۴۴ سلسله ساتسوما در اوکیناوا به منظور جلو
گیری از ورزیده شدن مخالفان و نیز تحت کنترل در آوردن مردم قانون منع
استفاده از شمشیر را به مورد اجرا گذاشتند و به جمع آوری سلاحهای رزمی
اقدام نمودند مردم به سوی آموزش هنر مبارزه با دست خالی روی آوردند که همین
امر باعث شکوفایی هرچه بیشتر کاراته شد.
در سال ۱۹۲۱ یکی از
بزرگترین استادان کاراته جزیره اوکیناوا گیچین فونا کوشی ۱۸۶۸-۱۹۵۷ توانست
با قدرت و ظرافت تمام کاراته را به ژاپن معرفی نماید و برخی دیگر از هنر
جویان که تحت تعلیم بزرگترین استادان اوکیناوا قرار گرفته بودند،
تکنیکهای سنتی را با یکدیگر ترکیب نموده و سبکهای متعددی از کاراته را به
وجود آوردند.
سال ۱۳۴۲ سال ورود کاراته به ایران توسط هرمز میربابایی و محمدعلی صنعتکاران و فرهاد وارسته هستند میباشد.
در
حال حاضر، سبکهای مختلف کاراته، بالغ بر صدها سبک میشود که در واقع،
بازگشت همه آنها به چهار سبک اصلی و مادر از سبکهای اصلی و کنترلی و یک
سبک نیمه کنترلی میباشد.
سبکهای کاراته
• سبک های کنترلی عبارتاند از:
• شوتوکان بنیان گذار: گیچین فونا کوشی. در این متد توجه خاصی به نیرو و سرعت ورود آن و مرکز ثقل نیرو میشود .
• شیتوریو بنیان گذار: کنوا مابونی. شیتوریو متشکل از دو سیستم ناهاته و شوری ته در کاراته میباشد.
• گوجوریو بنیان گذار: میاگی چوجون. گوجوریو روش سفت و نرم، که در اوکیناوا شکل گرفت و و متعلق به سیستم ناهاته در کاراته میباشد.
• وادوریو بنیان گذار: اوتسوکا هیرونوری. وادوریو یعنی : راه صلح، روش صلح، روش صلح جویانه.
• سبک های غیر کنترلی عبارت است از:
•
کیوکوشین بنیان گذار: ماسوتاتسو اویاما کیوکوشین کای، از عناصر مختلفی که
نشات گرفته از تجریبات اویاما وسبک های دیگر است، به وجود آمد.
• توضیح کامل تر:
•
سبک های کاراته بسیار متعدد و بالغ بر صد نوع سبک رسمی در دنیا وجود
دارد.اصول کلی و پایه ی سبک های کاراته با هم یکی است و فرق آن ها در نحوه ی
بکار گیری آن هاست.