زندگینامه کانکن تویاما



استاد بزرگ هنرهای رزمی یعنی کانکن تویاما در شهر شوری اُکیناوا و به سال 1888 متولد شد. نام اولیه او کانکن اُیادوماری بود و در یک خانواده اصیل، ملاک و ثروتمند متولد شد. در سال 1897 و در نُه سالگی آموزش رسمی خود را شروع کرد. اولین استاد او ایتاراشیکی (Itarashiki) بود و بعداً تحت تعلیمات استاد ایتوسو قرار گرفت تا اینکه ایتوسو سن‌سی در سال 1915 فوت نمود.

تویاما معلم مدرسه بود و در مدرسه‌ای که کار می‌کرد کاراته‌ نیز تعلیم می‌داد. در سال 1907 عنوان مربیگری او به شیهان‌دای تغییر کرد. در سال 1914 بطور رسمی آموزش در پایه اول دبستان‌های اُکیناوا به وی سپرده شد و پس از آن بعنوان اولین نفر صاحب عنوان شیهان‌شی (ShihanShi) شد. فوناکشی نفر دومی بود که این شعنوان را از استاد ایتوسو کسب نمود.

در سال 1924 استاد تویاما برای تدریس در مدارس ابتدایی جزیره‌ی تایوان همراه با خانواده به آن سرزمین نقل مکان کرد. در آنجا نیز از فرصت استفاده و شروع به تمرین و مطالعه‌ی سبک‌های مختلف چوآن‌فا چینی نمود.

اوایل سال 1930 تویاما از تایوان به کشور خود یعنی ژاپن بازگشت و در 20 مارس سال 1930 اولین دوجوی خود را باز نمود و نام آنرا شودو کان Shu Do Kan (مکانی برای شناخت کاراته) گذاشت. تویاما ادعایی مبنی بر ارائه‌ی روش (سبک) جدیدی در کاراته نداشت و نیز آموخته‌های خود را در سیستم‌ها و روش‌های مختلفی که در اُکیناوا و تایوان فراگرفته بود در هم ادغام نکرد. شاگردانی هم که تحت تعلیم وی قرار داشتند اساساً و به صورت مجزا هم کاراته‌ی ایتوسو (شورین‌ریو) و هم چوآن‌فای چینی را فرا گرفتند.

بعد از پایان جنگ جهانی در سال 1946 استاد تویاما به همراه دیگر اساتید شروع به پایه‌ریزی و تأسیس سازمانی به نام فدراسیون کاراته‌دو ژاپن بزرگ Dai Nihon Karatedo Renmei - AJKF (با فدراسیون کاراته ژاپن تفاوت دارد، مترجم) نمود و پس از مدتی نیز به درجه دای‌شیهان (استاد اعظم) نائل گردید. مدارکی موجود است دال بر اینکه این فدراسیون عملاً در ابتدای دهه 30 میلادی با رایزنی‌های دیگر اساتید پایه‌ریزی شده بود ولی در سال 1946 شکل واقعی سازمان را به خود گرفت.

اولین گروه از اساتید اُکیناوایی که کاراته را به ژاپن معرفی کردند. از راست به چپ: تایرا، ناکازونه، مابونی، موتوبو، فوناکوشی، شی‌مودا، اُتسوکا، تویاما. توکیو، دهه 30 میلادی.

قصد تویاما و دیگر اساتید در آن زمان از تأسیس AJKF این بود که کاراته ژاپن و اُکیناوا را یک پارچه کنند (از نظر لباس رسمی کاراته، ارتقاء درجات، قوانین دوجو و ...) و همینطور قوانینی را پی‌ریزی کنند برای رقابت‌های کاراته. بعدها عده‌ای که گرایش بسیاری به رقابت داشتند از سازمان منفک شده و پیشرو و طلائیه‌دار رقابت‌های فول‌کنتاکت گردیدند که در آن زمان با وسایل حفاظتی نظیر آن چیزی که در کندو مرسوم است برگزار می‌شد. AJKF در جذب مردم و دیگر اساتید همچون دکتر چیتوسه، بنیان‌گذار چیتوریو موفق بود. دکتر چی‌توسه در پُست‌های مهم همچون نایب‌رییس و رییس فدراسیون بسیار خوب عمل کرد.

یکی از ویژگی‌های تویاما در کاراته قدرت چسبندگی بالای وی بود. با قدرتی که در انگشتان دست داشت به راحتی کسی از چنگال‌های او خارج نمی‌شد و نیز کاتای یوسِی‌شی (گوجوشیهو) را بسیار قوی و ماهرانه اجرا می‌کرد. تویاما دو جلد کتاب در زمینه‌ی کاراته نوشت به نامهای کاراته‌دو تای‌هوکان "Karatedo Taihokan" و دیگری نیز عنوان کاراته‌دو "Karatedo" را داشت.

در سال 1949 از سوی فرماندار وقت اُکیناوا نشان افتخار کشور ژاپن به وی اعطا شد. استاد تویاما کاراته‌ی شورین‌ریو را از ایتوسو فرا گرفت و با سایر اساتید همچون آراگاکی، آزاتو،‌ چی‌بانا، اُشیرو، تانا و کنتسو یابو با روش‌های توماری‌ته و ناهاته نیز آشنا شد و نیز از استادان چنگ‌فون‌تای "Chen Fong Tai" و لیم‌فون‌فونگ "Lim Fun Fong" تای‌چی‌چوآن را آموخت.

تویاما شاگردان بسیاری داشت تا جاییکه بین سال‌های 1930 تا 1966 بیش از صد شیهان و نیز تنی چند هانشی تقدیم جامعه‌ی کاراته نمود. هستند عده‌ی از اساتید بزرگ کاراته‌ ژاپن و اُکیناوا که دان 10 خود را از استاد تویاما دریافت کرده‌اند.

کانکن تویاما در 24 نوامبر سال 1966 (3 آذر 1345) و در هفتاد و هشت سالگی درگذشت.