حسین داداشی؛ بنیانگذار ووشو در ایران

حسین داداشی متولد اول فروردین ماه یک هزار و سیصد و نوزده در روستای ملاپیری زنجان و خانواده‌ای هشت نفره دیده به جهان گشود پدرش کارمند سازمان گوشت بود.

وی با کوله‌باری از تجربه و سالها ممارست در راه رسیدن به این مهم هر آنچه را که لازم بود در طبق اخلاص به علاقمندان ووشو هدیه کرد.

بی‌شک ووشوکاری نیست که وی را نشناسد اما ارائه بیوگرافی مختصری از وی خالی از لطف نخواهد بود.

استاد حسین داودی‌پناه (داداشی) بنیانگذار ووشو ایران و رئیس کمیته فنی فدراسیون ووشو فعالیت‌های ورزشی خود را از سال 1334 آغاز کرد و در طول فعالیتهای ورزشی خود رشته‌های مختلفی از جمله کشتی کچ، کاراته، گوجوریو و کونگ‌فوتوآ را کار کرده و در نهایت ووشو (کونگ‌فو چینی) را در سطح بالایی تجربه نموده است. او در رابطه با هنرهای رزمی از سال 1354 تدریس کونگ‌فوتوآ را در سطح وسیعی از مراکز مختلف آغاز نمود و هزاران نفر در سراسر ایران این افتخار را داشته‌اند تا از تجربیات گسترده رزمی ایشان بهره‌مند شوند. وی از سال 1356 پس از دیدن فیلم‌های بروس‌لی، جکی‌چان، جت‌لی و فیلم‌هایی رزمی متعلق به کشورهای چین و هنگ‌کنگ بر آن شد تا مطالعات وسیعتری را در رابطه با هنرهای رزمی چینی انجام دهد. در همین راستا با مساعدت سفارت چین توانست با کمک جزوات، فیلم‌های آموزشی و کتب اطلاعات لازم را به دست آورد و ضمن ادامه پژوهش گسترده از طریق اساتید خود یانگ و استاد لی به کسب تجربه عملی و عمیق‌تر هنرهای رزمی اقدام نمود و در ادامه فعالیت‌ها با پیگیری‌های مستمر و همکاری جمعی از هنرجویان در کونگ فوتوآ فعالیت آموزشی همه جانبه ووشو تای‌چی‌چوان به ریاست ایشان تحت نظر معاونت آموزشی و فنی سازمان تربیت بدنی و جهاد تربیت بدنی مجوز فعالیت را از سال 1368 برای کل کشور با مسئولیت خود دریافت نمود.

گفتنی است وی در سال 1992 در ترکیب اولین تیم رسمی ووشوی جمهوری اسلامی ایران در مسابقات جهانی ووشو در شانگهای چین شرکت نمود و به کسب مدال طلا نایل آمد. وی مسئول اسبق کمیته فنی فدراسیون ووشو و مسئول سبک تای‌چی‌چوان و سبکهای نرم درونی ووشو می‌باشد. از سوابق مسئولیتی وی از بدو شروع ووشو در ایران تا سال 1382 مسئولیت انجمن و ریاست کمیته فنی ووشو را نیز بر عهده داشته است.

اما بهتر آن بود که شروع فعالیت ووشو را از وی جویا شویم آنچه می‌خوانید شرح حال وی و ووشو ایران است.

در سالهای 5-1334 ورزش را با ژیمناستیک و کشتی از محله جوادیه تهران و در باشگاهی نزد استاد سعدیان مربی قدیمی کشتی کشورمان آغاز نموده‌ام در ادامه به فراگیری کشتی کچ، بوکس، کاراته گوجوریو که رفته‌رفته توسط بنیانگذار کونگ‌فو ایرانی در سال 1349 به کونگ فوتوآ بدل شد ادامه دادم در سال 1354 تدریس کونگ‌فو را رسماً شروع نمودم، این کلاس در دانشگاه تهران و روزهای زوج و فرد برای آقایان و بانوان برقرار و در این کلاس حدود هفتصد هنرجو مشغول فراگیری بودند در همین دوران بود که با دانشجوی چینی‌ای آشنا شدم. آشنایی با او مسیری جدید در زندگی ورزشی‌ام پایه‌گذاری کرد و این همان نقطه عطفی بود که می‌شود از آن به آغاز ووشو در ایران یاد گردد.

این دانشجو اینطور عنوان کرد که کونگ‌فوی که شما کار می‌کنید تفاوت اساسی با کونگ‌فوی که در چین کار می‌شود دارد وی در ابتدا کتابی را برای آشنایی بنده در اختیار گذشت این کتاب که به زبان انگلیسی بود به فارسی برگردانده شد. ووشو تای‌چی‌چوان باعث شروع آشنایی بنده با ووشو شد در کتاب فوق‌الذکر آموزشهایی از بدو تولد تا پایان زندگی در برنامه‌های تقسیم‌بندی شده منظمی وجود داشت و بخش‌های مختلف از ووشو آموزش داده شده بود در ادامه با علاقمندشدن به این رشته کتابهای مختلف چینی را مطالعه کردم و از طریق همان دوست چینی با دبیر اول و دوم سفارت چین آقایان جیانگ‌شی و خونگ‌ای آشنا شدم و این آشنایی باعث شد تا از طریق این عزیزان با جزوات و فیلم‌های مختلف چینی آشنا شوم و با مساعدت دبیر دوم سفارت چین در ایران جلساتی را با افراد چینی که به ایران می‌آمدند داشتم و در جلسات متعددی به بحث و تبادل‌نظر پرداختیم.

پس از آن با صحبتی که در آن زمان با بنیانگذار کونگ فوتوآ ایران داشتم راه جدیدی را که در پیش گرفته بودم مطرح کردم در همین دوران بطور غیرمحسوس از دید ورزشکاران برنامه‌ریزی‌های مختلفی را در رابطه با ووشو انجام داده و در سال 1364 که بنده در سمت بازرسی سازمان گوشت مشغول به خدمت بودم. مسئول ورزش سازمان گوشت نیز منصوب شدم و انتخاب این عنوان گامی دیگر در ادامه روند پایه‌گذاری ووشو بود چرا که در این زمان پایگاهی برای ورزش در سازمان گوشت نبود، در اولین گام باشگاه ملاصدرا ایجاد کردم و شعبات مختلفی جهت راه‌اندازی فوتبال، تنیس، بوکس باستانی و ووشو تای‌چی‌چوان راه‌اندازی شد. بوکس سازمان گوشت دومین باشگاه بوکس ایران در آن زمان بود همچنین با همکاری آقای محتشم‌زاده و پدر ایشان جهت پیشبرد تنیس توانستیم به دسته یک تنیس راه یابیم در ادامه والیبال سازمان به دست یک راه یافت و گودهای باستانی مختلفی زده شد در این میان همکاران مختلفی در سازمان بنده را یاری کردند که می‌توان به وزیر وقت حاج موسی کلانتری اشاره کرد.

علاوه بر عرق ملی پایه‌گذاری ووشو هم از دیگر اهداف بنده بود در سال 1366 برای اولین بار در ایران با اخذ مجوز از استان تهران بطور قانونی و رسماً کلاس ووشو در استان تهران برقرار شد. در همین دوران بود که آقای ناظریان به همراه آقای پورغلامی جهت اخذ نمایندگی به چین سفر کردند و در آنجا بود که متوجه شدند بنده رسماً بعنوان نماینده این کشور در ایران هستم و این در حالی بود که چین تنها یک نماینده رسمی در هر کشور بیشتر نداشت و این طبق قوانین داخلی‌اش بود پس از آن در سال 1370 نامه‌ای از سوی سازمان تربیت‌بدنی به فدراسیون کاراته زده شد با این مضمون که نماینده انجمن ووشو تای‌چی‌چوان در ایران بنده هستم و برای ووشو باید با ایشان هماهنگ شود پس از تشکیل فدراسیون جهانی ووشو انجمن تای‌چی‌چوان و دفاع شخصی در سال 1370 با همکاری کمیته المپیک جمهوری اسلامی ایران به عضویت فدراسیون جهانی و آسیایی ووشو درآمد.

آقای لی و جین معاون ورزش کشور چین و هیات همراه بنا به درخواست اینجانب و دعوت جناب آقای دکتر مظفری معاونت وقت آموزش سازمان تربیت بدنی در سال 1370 از ووشو ایران در مراسمی از جمعیت کثیری از ووشوکاران دیدن کردند و متوجه شدند ووشو ایران می‌تواند با این شرایط حرف‌های بسیاری در جهان داشته باشد. در این دوران همزمان راه‌اندازی ووشو بانوان را با کمیته سه نفره بانوان در دست انجام داشتیم. مسئولیت آن را خانم شکوفه دیوانی یکی از شاگردان بنده با دوندگی زیاد راه‌اند