آراگاکی(بزرگان کاراته)

آراگاکی در روستای کومه ‌مورا متولد شد. او به عنوان مترجم زبان اُکیناوایی در نزد چینی‌های مقیم اُکیناوا مشغول به کار بود. وی به خاطر پرش‌هایش که مثل پریدن گربه نرم و انعطاف‌پذیر بود به مایا "به معنی گربه" معروف شده بود.

آراگاکی بغیر از نام مستعار "آراگاکی گربه، که حتی امروزه نیز معروف‌ترین و رایج‌ترین نام او در اُکیناوا است" به نام "آراگاکی کامادِه‌اونچو" نیز معروف بود. ( کاما دِه به معنای "دستان داسی شکل" و "اونچو" نیز نام کاتای مورد علاقه او بود. "اونسو، اونشو").

آراگاکی مدتی نیز در دربار پادشاهی اُکیناوا "چیکودُن پِی‌چین" بود، (چیکودُن پی‌چین معادل کلمه سامورایی است در زبان ژاپنی). با توجه به تسلط وی به زبان چینی از او بعنوان مترجم رسمی دربار استفاده می‌شد و سفرهایی نیز بدین خاطر به چین داشت. وی در سپتامبر 1870 به پکن اعزام و دراین سفرها بود که تعلیمات وی به هیگااُنـّای جوان قطع شد.

واضح و روشن است که آراگاکی تا آخر عمر به دنبال آموزش تودِه بود و به یقین او یکی از اولین مربیان تودِه در قرن نوزدهم است، (تودِه بمعنای "دست چینی" و نام قدیم کاراته است). برخی از دیگر شاگردان او عبارت بودند از: استاد کانریو هیگااُنـّا (در بالا ذکر شده و خود او نیز مربی چوجون میاگی "بنیانگذار روش گوجوریو" بود)، استاد گیچن فوناکوشی (بنیانگذار روش شوتوکان)، استاد کنوا مابونی (بنیانگذار روش شیتوریو) و استاد کان‌بوم اواِچی (بنیانگذار اواِچی ریو). این کاراته کاهای نامور و مشهور هرچند آراگاکی را مربی اولیه خود نمی‌دانند، اما در پی او بدنبال تعلیماتش بودند.

واضح و روشن است که آراگاکی تا آخر عمر به دنبال آموزش تودِه بود و به یقین او یکی از اولین مربیان تودِه در قرن نوزدهم است، (تودِه بمعنای "دست چینی" و نام قدیم کاراته است). برخی از دیگر شاگردان او عبارت بودند از: استاد کانریو هیگااُنـّا (در بالا ذکر شده و خود او نیز مربی چوجون میاگی "بنیانگذار روش گوجوریو" بود)، استاد گیچن فوناکوشی (بنیانگذار روش شوتوکان)، استاد کنوا مابونی (بنیانگذار روش شیتوریو) و استاد کان‌بوم اواِچی (بنیانگذار اواِچی ریو). این کاراته کاهای نامور و مشهور هرچند آراگاکی را مربی اولیه خود نمی‌دانند، اما در پی او بدنبال تعلیماتش بودند.

آراگاکی نه تنها متخصص نامور تودِه بود، بلکه استاد مسلم اسلحه و آلات جنگی نیز بود. او چند کاتای "بو" و "سای" نظیر "آراگاکی نوکـُن" و "آراگاکی نو سای" و "سِسوکو نوکـُن" که حدوداً دارای 200 تکنیک می‌باشند و در مقابل شمشیر از آن استفاده می‌شوند را از خود به جای گذاشته است و تصور می‌شود که کاتاهای سلاحی آراگاکی طولانی ولی زیبا است.

آراگاکی اقوام زیادی دارد که هنوز در اُکیناوا زندگی و تمرین کاراته می‌کنند.اما نسل‌های او ترجیحاً با گوجوریو در ارتباط‌اند، شیوه‌ای که از نظر بنیادی شبیه تودِه آراگاکی می‌باشد. با وجود شهرت و آوازه او به عنوان استاد مسلم تودِه و با وجود نسلهای زیاد او، ( نه فقط بعنوان فرزند، بلکه به عنوان شاگرد و پیرو روش او) آراگاکی هیچ شیوه‌ای خاصی از خود به جای نگذاشته است. تمام آنچه از میراث این استاد معروف به جای مانده تکنیک‌ها و کاتا‌هایی است که در تعدادی از شیوه‌های مدرن کاراته و "کوبوجوتسو"، پراکنده شده.

اسناد و مدارکی در مورد تودِه، از قرن نوزدهم حفظ شده که فقط یک گزارش کتبی (یک جدول برنامه) از برنامه‌ریزی اجراهای تودِه و انواع اسلحه برای سفیر کبیر چین در اُکیناوا در شهر شوری در بیست و چهارم مارس 1867 نوشته شده که نشان می‌دهد، آراگاکی برنامه‌هایی منظم برای تمرین کاتا، تکنیک و اسلحه تدوین و اجرا می‌نموده. قد و قامت و توانمندی آراگاکی به عنوان یک استاد تودِه قابل تحسین بود و با اینکه آن عصر، عصر نوابغ و قـَدَرهای تودِه بود و کسانی مانند ایتوسو، آزاتو و معروفترین استاد مسلم همه دوران "بوشی ماتسومورا" همگی فعال و شناخته شده بودند، اما به هر دلیلی، همیشه این "سی‌شو آراگاکی" بود که تودِه را برای یک مهمان مهم و خارجی نمایش می‌داد.