آموزش تکنیک های نینجا

● دوگونوگامائه

یکی دیگر از فنون های سنتی در هنرهای رزمی نین جوتسو دوگونوگامه در ترکیب از (دوگو، هیچو نوگامائه) می باشد که جهت دفاع و زدن ضربات پا کوتاه مورد استفاده قرار می گیرد.

● اونیمونو نوگامه

یکی از گاردهای منحصربه فرد از فنون های کن جوتسو و یکی از جذاب ترین تکنیک های شمشیر برای عبور از میان دشمن و جنگیدن با چند حریف از نزدیک می باشد که توسط نینجوتو (شمشیر نینجا) مانورهای حیرت انگیزی می توان داد.

● هاتو توکونوکامائه

استفاده هم زمان از دو نوع سلاح باعث می گردد حریف نتواند حرکات شما را پیش بینی کند.

لای جوتسو، و، ایای جوتسو

لای، شمشیر در غلاف است، وقتی که شمشیر بیرون کشیده شود نتیجه آن است که کندو است. این معنایی است که یک استاد ژاپنی معاصر داده است و نیاز به توضیح بیشتر دارد.

لای جوتسو شامل یک رشته فنون مختلف برای بیرون کشیدن شمشیرهای بلند و گاهی کوتاه از غلاف و در همان حال استفاده از شمشیر برای حمله به حریف یا حریفان است و همچنین شامل آموزش چگونگی غلاف کردن شمشیر بدون از دست دادن زانشین یا هوشیاری در موقعیت های فوری است. وقتی که شمشیر بیرون کشیده می شود، چه برای حمله آنی و چه برای برش، در قلمرو کندو یا کنجوتسو قرار می گیرد ولی برگرداندن شمشیر تنها با لمس آن به داخل غلاف اساساً ایای به خود می گیرد. به عبارت دیگر ما می توانیم بدون آگاهی از ایای تمرین کندو کنیم ولی نمی توانیم بدون داشتن آگاهی اندک از کندو، ایای تمرین کنیم.

سبک ناگیناتادو

ناگیناتادو شکلی از تمرین با نیزه است که اکنون نیز به طور وسیعی انجام می گیرد. ناگیناتادو یکی از قدیم ترین هنرهای رزمی ژاپن است که تاریخ آن به اوایل کار پدید آمدن طبقه جنگاوران در قرنهای هفتم و هشتم میلادی می رسد. بنابراین قدمت آن به قدمت شمشیر زنی و هنر کمانداری و حتی شاید از آنها نیز قدیم تر باشد زیرا که مورخان ژاپن تاریخ قدیم ترین مکتب منظم فنون ناگیناتادو را به سال 1168 به عقب می برند در حالی که اولین مدرسه شمشیر زنی بنا به گفته ایشان به سال 1350 میلادی بنیاد گردیده است.