تــانــدن و کیــای

تاندن (مرکز ثقل بدن)

تاندن به مرکز ثقل بدن اشاره می‌کند که در ناحیه تحتانی شکم (پایین ناف) قرار دارد. بر اساس باورهای قدیمی آسیایی، تاندن ناحیه‌ای است که از آنجا بدن گونه‌ای از انرژی را که در زبان ژاپنی کی نام دارد بازپخش (آزاد) می‌کند. همان انرژی که تمام اجسام در جهان را حرکت داده و تغییر می‌دهد. کی و تاندن عناصر اصلی تمامی اشکال طب سنتی آسیای شرقی هستند، از طب سوزنی و شیاتسو گرفته تا طب گیاهی.

ذن در هنرهای رزمی

هنرهای رزمی و ذِن از زمانهای گذشته دارای تاریخی تنگاتنگ و مشترکی بوده‌اند. تغییرات اخیر آنها از زمان اِدو در ژاپن سرچشمه می‌گیرد. در آن زمان کشور ژاپن مرزهای ورودی خود را به روی کشور‌های دیگر بست. تنها تماس ژاپن با دنیای خارج به طور غیرمستقیم از طریق مجمع‌الجزایر اُکیناوا به کشور چین صورت می‌گرفت و هلندی‌ها نیز اجازه داشتند برای مسائل تجاری آن هم بصورت بسیار محدود وارد بندر ناکازاکی شوند. خارجی‌‌ها اجازه نداشتند در میان عموم مردم ظاهر شوند. این مقطع زمانی مصادف با دوره رنسانس در اروپا بود. در آن زمان دلیل نظامی برای حضورجنگجوها وجود نداشت لذا آنها شروع به نگرش داخل خود نمودند. نتیجه این نگرش منتهی شد به پیدایش تعداد زیادی جوتسو که از شکلهایی که کمک به پیشرفت روحی یا جسمی می‌کرد الهام می‌گرفت.

آموزش بسیار جالب و جذاب تکنیکهای جودو

جودو (به ژاپنی: 柔道 به معنی «طریقت نرمی یا انعطاف») هنری رزمی، ورزش رزمی و فلسفه‌ای است که از کشور ژاپن نشأت گرفته‌است. منشا جودو از هنر رزمی جوجیتسو «هنر نرمی» است و در سال ۱۹۳۲ فردی ژاپنی به نام دکتر جیگارو کانو آن را پایه‌گذاری کرد. هم اکنون محل فدراسیون جهانی جودو در کودوکان ژاپن می باشد.

تکنیک های جودو

جودو با تکنیک های زیبای پرتابی شناخته میشود اما شامل تکنیک های دیگری هم که برای کنترل حریف روی زمین است هم می باشد. این ورزش معمولا با کشتی آزاد مقایسه میشود چون تکنیک های مشترک زیادی دارند. یک جودوکای ماهر ابتدا حریف را گرفته، تعادل او را بهم زده و بعد او را پرتاب میکند. هنگامی که حریف روی زمین افتاد، او با تکنیک هایی نظیر خفه کردن، قفل مفاصل و ... کارش را به اتمام خواهد رساند. اولین تکنیکی که یک جودوکا یاد می گیرد، فنون "اوکه می" یعنی روش صحیح افتادن بدون مصدوم شدن است. تمام هنرجویان جودو، یک جودوگی (لباسی سنگین با یقه ی باز که مخصوص جودوست) سفید یا آبی پوشیده و یک کمربند را که نشان دهنده درجه اوست می بندد. جودو بخاطر ایمنی هنرجویان روی یک تشک نسبتا نرم و انعطاف پذیر تمرین میشود.

تصاویری از جوجیستو

افزایش سن مانع ورزش نیست

انعطاف پذیری مفاصل با بالا رفتن سن به تدریج کاهش می یابد؛ مخصوصا تاندون ها و لیگامان ها انعطاف پذیری خود را به مرور از دست می دهند و این سبب کاهش حرکت مفاصل می شود. تحلیل مفاصل، مخصوصا در ستون مهره ها، رخ می دهد....

خطر سقوط و حوادث افزایش می یابد و در این میان، کاهش انعطاف پذیری قوزک پا نقش مهمی در سقوط دارد. تمرین های ورزشی و تمرین های «افزایش دامنه حرکتی» به حفظ یا افزایش انعطاف پذیری سالمندان کمک می کنند. اختلال های حسی (مخصوصا مشکلات شنوایی و بینایی) و آستانه بالاتر برای ادراک محرک ها، سبب افزایش میزان سقوط به میزان ۳۵ تا ۴۰ درصد در سنین بالای ۶۰ سال می شود. تحلیل عضلات از حوالی سن ۶۵ سالگی سبب افت ۲۵درصدی عملکرد عضلات می شود. میزان متابولیسم پایه در سنین بزرگسالی به ازای هر دهه تقریبا ۵ درصد افت می کند. در سنین سالمندی افزایش چربی بدن سبب راه رفتن آرام تر و محدودیت های عملکردی دیگر می شود.